"ေမ"

ဒီေန ့ေန့လည္စာအတူစားရန္ေနာက္ဆံုးေန့သာျဖစ္တယ္။ ဝမ္းနည္းျခင္းမ်ားနွင့္အတူ နွတ္ဆိတ္လို ့ငိုခ်င္ေသာ မ်က္လံုးမ်ားကိုေရွာင္ကာ တည္ျငိမ္ေသာစိတ္ကိုထားျပီး ဒီေန့ေန့လည္စာဟာ ဘဝရဲ့အမွတ္တရမ်ားထဲတြင္ အမွတ္တရတစ္ခုျဖစ္သည္။

လူသားတိုင္း ေတြ ့ၾကဆံုၾကခြဲခြါၾကရမည္မွာ အဆန္းမဟုတ္ေသာ္လည္း မိမိနွင့္စိတ္ခ်င္းအနီးဆက္ သူနဲ့ေဝးရင္ပိုခံစားတတ္စျမဲမို ့ ေလာကရဲ့မတည္ျမဲျခင္းေတြကို ၾကံၾကံခံယံုေပါ့။

ငယ္ငယ္တည္းက မိုးမွာခုခ်ိန္ဆို သူငယ္ခ်င္းေတြေရတြက္မရပါဖူး။ နွစ္ေတြေျပာင္းသလို သူငယ္ခ်င္းသစ္ ေတြလညး္တိုးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိုးနဲ့တူေဘးခ်င္းထိုင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလြဲရင္ က်န္တဲ့သူေတြကို မရင္းနွီးတတ္ဖူး။ တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ရင္းရင္းနွီးနွီးေပါင္းသင္းတတ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း အမ်ားၾကီး မထားတတ္ပါဖူး။ မွတ္မွတ္ရရ ၄တန္းနွစ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ့ခြဲရတုန္း ေဆးခန္းသြားရတဲ့ ထိေနမေကာင္းျဖစ္ဖူးပါတယ္။ အဲဒီကစျပီး ဘယ္သူငယ္ခ်င္းမွသိပ္ရင္းနွီးေအာင္မေန တတ္ေတာ့ တာ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္မိေနတာပါပဲ။ မိုးရင္းနွီးသူတစ္ေယာက္ေလာက္ကိုပဲ စြဲစြဲျမဲျမဲတြဲတတ္တဲ့အက်င့္ရွိေတာ့ မိုးရင္းနွီးတဲ့ေက်ာင္းမတက္ရင္ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။

အထက္တန္းျပီးလို ့ ပထမနွစ္တက္ခ်ိန္ ပထမနွစ္ဝက္ထိ သူငယ္ခ်င္းေပါင္းစရာမရွိေသးပါဖူး။ ေက်ာင္းေျပာင္းသြားတာတေၾကာင္း ေနာက္ ေမဂ်ာမလညး္ကြဲေတာ့ ရင္းနွီးသူနဲ့လည္းမေတြ့ေတာ့ ထမင္းစားခ်ိန္ကစ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္တဲ့သူနဲ့ပဲ ေမဂ်ာကြဲလညး္ အတူတြဲျဖစ္တုန္းပါ။ ေနာက္ပထမနွစ္ ဒုထိယနွစ္ဝက္ ေရာက္မွသူငယ္ခ်င္း ၉ ေယာက္စုမိပါတယ္။ ပထမဆံုးအုပ္စုမ်ားၾကီးတြဲမိျခင္းပါ။ ေနာက္ဆံုးနွစ္ထိအတူတြဲခ်ိန္တြင္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အျပံဳးေတြသာအမွတ္တရရွိခဲ့ပါတယ္။

ေက်ာင္းျပီးတဲ့ခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ထပ္ရခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာထက္ ညီမလိုခင္ရျပီး နွစ္ေယာက္ကစိတ္ခ်င္းအရမ္းနီး ဆက္တယ္ မိသားစုနဲ့ထပ္တူထပ္မွ် ရင္ထဲမွာအျမဲရွိတဲ့ ညီမေလးတစ္ေယာက္ရခဲ့ဖူးတယ္။ မိုးတို ့နွစ္ေယာက္ကို နွစ္ဖက္အသိုင္းဝိုင္းအျပင္ အဲ့ညီမေလးခ်စ္သူကပါ မနာလိုျဖစ္ရတဲ့ထိပါ။ ဆန္ျပဳတ္မၾကိဳက္ဖူး တစ္ခါမွမစားဖူးေပမယ့္ မိုးျပဳတ္ေပးတဲ့ဆန္ျပဳတ္ကိုစားျပီး ဆန္ျပဳတ္ ၾကိဳက္တတ္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္သူခ်စ္သူက သူၾကိဳက္တဲ့ပီဇာလိုက္ၾကိဳက္တာကို ယံုျပီလို ့ေျပာခဲ့တဲ့ညီမေလးကို မိုးရဲ့ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ ခ်င္းဆိုလညး္ဟုတ္တယ္ ညီမေလးဆိုလညး္ဟုတ္ ပါတယ္။ ကိုယ့္နုိင္ငံကိုယ့္မိသားစုကိုစခြါေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မိုးေလယာဥ္ ေပၚကဆင္းေျပး ခ်င္စိတ္ ေပါက္ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ရည္မွန္းဆိုတာတြက္ေပါ့…

ခုရံုးမွာလညး္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ထပ္ရျပန္တယ္။ တကယ္ေတာ့မိုးလူေတြကို သိပ္ရင္းရင္းနွီးနွီးေနတတ္တဲ့ထဲမွာမပါ ပါဖူး။ ျပံဳးျပ ရယ္ျပ ေမးရင္ေျဖ ေလာက္ပါပဲ။ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ရင္းနွီးတဲ့သူက်ေတာ့မတူေတာ့သလိုပါပဲ။ ခံစားခ်က္ေတြကမိသားစ ုဆန္လာတာသတိ ထားမိတယ္။ ရံုးကသူငယ္ကလည္းဒီလိုပါပဲ မိုးတို ့အထင္လြဲစရာအေၾကာင္းရေတြရွိခဲ့ဖူးတယ္ ဒါေပမယ့္ရွင္းျပစရာမလိုပဲ မိုးတို ့နွစ္ေယာက္လံဳးမွာယံုၾကည္မွဳအျပည့္ဝရွိေနၾကတယ္။ သူမနာမည္က “ေမ”ပါ။ ေမဆိုတဲ့နာမည္နဲ့ စိတ္ရင္းလည္းထပ္တူထပ္မွ်ပါပဲ။ စိတ္အလွေရာရုပ္အလွနွင့္ပါျပည့္စံုတဲ့မိခင္စိတ္ဓါတ္ျပည့္ဝရွိသူေလးေပါ့။

တစ္ခါတစ္ေလ အမတစ္ေယာက္လိုသူ ့ကိုခံစားမိတယ္။ တစ္ခါတေလေတာ့ အေမတစ္ေယာက္ ေလာက္ထိခံစားဖူးတယ္။ မိုးဘဝမွာ ဒီလိုမိသားစုလိုသူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးရွိတဲ့တယ္ အရမ္းကံေကာင္းတယ္လို ့ခံစားမိဖူးပါတယ္။ မိုးဘာေျပာ ဘာလုပ္လုပ္ ကေလးတစ္ေယာက္လို အျမဲေဘးကေစာင့္ေရွာက္ေပးတယ္။ မိုးတစ္ေနရာသြားမယ္ ေျပာမိ လိုက္တာနဲ့ သူမခင္ပြန္းနဲ့အတုူလိုက္ပို့တတ္တယ္။ ေမ့ခင္ပြန္းကိုမိုး အားနာလြန္းလို ့ ေနာင္ဘယ္သြားသြား ေမ့ကိုမေျပာေတာ့ဖူး သူမတို ့နွစ္ေယာက္ရဲ့အခ်ိန္ေတြကို မိုးတြက္ကုန္သြားတာအေတာ္အား နာမိတယ္။ ေမနဲ့ ဒီနွစ္တာဆံုေတြ ့ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေလးက ေဘးမွာမိသားစုတစ္ေယာက္လိုေႏြးေထြးခဲ့ရပါတယ္။ ခုေတာ့အလုပ္ ေျပာင္းေတာ့ မယ့္ေမတြက္ ဝမ္းသာတာကတစ္ဖက္ ခြဲခြြါရလို ့ဝမ္းနည္းကတစ္ဖက္နဲ့ မခံစားခ်င္လို ့ သူမဘာ ေျပာေျပာ ေခါင္းငံုနားေထာင္ေနမိတယ္။ ေန့လည္စာတုူမစားနိုင္ေတာ့ေပမယ့္ ညေနစာအတူခ်ိန္းစားရ ေအာင္ေလ ေမေျပာေတာ့ ဟန္မေဆာင္နုိင္ နွစ္ေယာက္လံုးမ်က္ ရည္က် မိပါတယ္။ ဒါနဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိုက္မိပါတယ္။ စလံုးမွာရွိသေရြ့ေတြ ့လို ့ရေသးတယ္ေပါ့။ ေနာင္မၾကာခင္ ေမကမိခင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေတာ့မွာမို ့ မိုးေတာ့တူေလးလားတူမေလးလားထိန္းေပးရေတာ့မွာ ေတြးရင္းေပ်ာ္လာသလိုလိုပါပဲ။ မိုးဘဝမွာ အခ်စ္ဆံုးဆိုလို့ ့ဒီသူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ပဲ ေျပာဖူးတယ္။ ဒီခံစားခ်က္ကလညး္အသက္နွင့္အျမဲပါပဲ ဘယ္ေတာ့မွေျပာင္းလဲသြားမွာမဟုတ္ပါဖူး။ ခ်စ္တယ္ေျပာတာဒီေလာက္ကပ္ေစးနဲရလားေျပာခံရဖူးေပမယ့္ တကယ္မေသခ်ာပဲ မေျပာခ်င္တာပါ။ တကားလံဳးတိုင္းမွာ တန္ဖိုးရွိတယ္္ေလ။ ေမတစ္ေယာက္ အလုပ္ကိုင္သစ္မွာ အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အျပင္ သာယာခ်မ္းေျမ့တဲ့မိသားစုဘဝကို က်မ္းမာစြာျဖတ္သန္းနုိင္ပါေစ. ...

သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစရွင္း
မိုး